Gözlerim davul gibi şişti,
Evet ağlamaktan,
Babamı özledim ben.
Babacığım 4 Nisan 2007 de saat 11:45 de Rabbine yürüdü.
Hiç bir şey yapmasa da ne kadar büyük bir güç müş baba, Babamm.
Her şey bir ay önce başlamıştı...
5 Mart 2007 pazartesi gecesi gittik biz doktora. herşey o kadar hızlı gelişti ki...
Sonrası mı hem çokkk uzun hem de çokkk kısa olan günler ve herşey 29 gün de olup bitti.
29. gün veda etti babacığım bize.
Zaman çaredir dediler, ama sanki herşey daha zorlaştı gibi. Babalar gününde ben kardeşime hediye aldım, benim babam artık odur dedim. O mu O da askerde şimdi. Bi garip gündü o gün. Hem herkes yanımda hem hiç kimse yok gibi. Karmakarışık işte.
Dün gece dua dua yalvardım ne olur Allah ım babacığım gelsin rüyalarıma dedim. uzun uzun sohbet edelim, doya doya sarılayım dedim.
dedim dedim ..
Rabbim kimseyi anasız ve babasız bırakmasın, Amin.
Başımızdan eksik etmesin onları.
Allah a emanet olsunlar.
Seni özledim baba, hem de çok...
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
4 yorum:
Şimdi sen benim niye gözlerimi doldurdun ki durup duruken?
:((
Rabbim rahmet eylesin.. Ebedi güzelliklerde buluştursun inşaallah sizi canım..
:( üzgünüm ve gözyaşlarım hala dışarı çıkmak, gözlerimden akıp süzülmek için direm direm direniyorlar
Hala ağlıyorum...
Allah razı olsun,amin.
Evet, insan zamanla kendini hayatin akisina kaptiriyor ve sanki icimize dusen o yangin soner gibi oluyor. Ama bazen de, sondu sandigimiz ates birden alev alip kavuruyor ortaligi.
Ben babamdan ayri duseli 10 koca sene oldu. Buna ragmen, bazen sanki dunmus gibi aciyor icim. Aglamak biraz ferahlatsa da, care olmuyor, olamiyor. Dua etmek ve onlara kavusacagimiz ana kadar gececek gun ve geceleri onlarin hosnut olacagi sekilde yasamak. Evet, sanirim tek care Yaradana kul olmak...
Allah babalarimiza ramet etsin ve bizleri cennetinde bulustursun insaallah.
Sevgiler,
Ayse Sule
ve onlarla buluşacağımız anı beklemek sabırla ve cennet bahçelerinde buluşmak Allah ın izni ile inşaAllah...
Amin,Amin,Amin,ecmain.
Allah yâr..
Yorum Gönder